අලුත් ඇඳුම් පැළදුම් ඇඟලා, කා බී විනෝද වෙමින් නව වසර සැමරීමට ලෝකය සූදානම් ව සිටිති. නව වසරේ උදාවත් සමඟින් වෙඩි බෙහෙත් අවුළුවා මහා ගෝෂා කිරීමටත්, බීමත්ව වෙරි මතින් ගත කිරීමටත්,තරු හෝටල් වල විශාල මුදලකට අලෙවිවන ප්‍රවේශ පත් මිළට ගෙන ගී ගයමින්, නටමින් විනෝද වීමටත් ඔවුන් නො ඉවසිලිමත් ය. ගත වූවසර තුල තමන් ලැබූ (ලෞකික ) සාර්ථකත්වය පිළිබඳ ව සැහීමකට පත්වී නො සිටින ඔවුහූ, නව වසර තුල දී හෝ එම ඉලක්ක සපුරා ගැනීම සඳහා සැලසුම් කරමින් සිටිති. පාර දෙපස සල්පිල්වල විකිණෙන සිහින ලෝක වල අතරමං ව, සතුට සැනසීම සඳහා සෑම වෙහෙසක් ම ගන්නා නමුත් එසේ සොයන සැනසුම නොලබන බහුතර ජනයා නව වසරට මේ අයුරින් සැරසෙද්දී, තථාගත ශ්‍රාවකයන් විසින් ගෙවුන වසර කෙසේ සිහිපත් කළ යුතු ද? නව වසරට කෙසේ සූදානම් විය යුතු ද?
නොයෙකුත් හැලහැප්පීම් මැද වුවත් කලාතුරකින් ලද මිනිස් දිවියේ තවත්365 වරක් හිරු නැඟ බැස ගිය කාලපරිච්ඡේදයක් අවසන තෙක් ජීවත් වීමට අපි වාසනාවන්ත වීමු. වසර ආරම්භයේ සිටම සිදු වූ ස්වාභාවික විපත් වලින් සහ පැතිරුණු වසංගත රෝග වලින් මිය ගිය ප්‍රමානය ලක්ෂ ගණනකි. ලොව පුරා රාජ්‍ය සහ රාජ්‍ය නොවන ත්‍රස්තවාදය නිසාත් ගුවන් යාන, දුම් රිය, නාවුක සහ මාර්ග අනතුරු නිසාත් 2011 වසර තුල මෙලොව හැරගිය ගණන සුළුපටු නොවේ. මීට අමතරව නොයෙකුත් ලෙඩ රෝග, යුද කෝලහාල නිසාත් විශාල පිරිසක් මිය ගියහ. මෙසේ ඉදිරියෙනුත් පිටුපසිනුත් මරණය අත වනද්දී තවත් පැය 8760ක් නිරුපද්‍රිතව ගත කිරීමට අප වාසනාවන්ත වී ඇත. නමුත් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වදාළේ ව්ඩා වැදගත් වන්නේ යමෙක් ජීවත් වූ කාලය නොව ඒ කාලය තුල සිත, කය, වචනය මෙහෙයවා ඔහු විසින් කළ කී දෑ බවය. ඒ අනුව බලන කල අප විසින් මේ වසරේ ගෙවා ඇති විනාඩි 525,600 තුළ කළ කී දෑ පිළිබඳව ආවර්ජනය කර බැලීම ගෙවූ කාලයට වඩා වැදගත් වනු ඇත. උතුම් ක්‍රියාවන් තුලින් භෝ පින් දහම් රැස් කර ගැනීමට ඇතෙමෙක් සමත් වූහ. එසේ රැස් කර ගත් පින චතුරාර්ය සත්‍ය ධර්මය අවබෝධ කර ගැනීම පිණිස ද, මෙලොව සැපය සහ පරලොව සුගතිය උපත පිණිස ද මහෝපකාරී වනු ඇත.
අභ්‍යන්තර හා බාහිර ආයතන හරහා ලොව සැම තැන සිය ආධිපත්‍ය පතුරන පාපී මාරයා සමඟ අපගේ කිසිදු ගිවිසුමක් නැත. එනිසා දුර්ලභ වූ මිනිසත් බවත්, ශ්‍රී සද්ධර්මය ත් ඒකවර උරුම වීමෙන් ලද මේ ක්ෂණ සම්පත්තිය කොයි මොහොතේ ගිලී යා දැයි අපි කිසිවෙක් නොදනිමු. විශේෂයෙන් ම උදා වන වසර තුල දී බලවත් ස්වාභාවික ව්‍යසනයන් - අහාර අර්බූද සහ න්‍යෂ්ටික බලය සහිත් රටවල් අතර අවි ගැටුම් හට ගැනෙනු ඇති බවට අනාවැකි ඉදිරිපත්ව ඇති අතර මේ වන විට ඒ සඳහා අවශ්‍ය පසුබිමද මනාව සැකසෙමින් පවතී. ඒ අනුව බලන කල වර්ථමානයේ අප විසින් අත්විඳින්නා වූ මේ සුවපහසුව තව බොහෝ කල් නොපවතින්නට ඉඩ ඇත. නමුත් ලොව පහළ වූ අසමසම ශාස්තෘන් වහන්සේගේ ශ්‍රාවක දරුවන් වීමට වාසනාව ලද අප හට තැති ගැනීමට හෝ නොසන්සුන් වීමට අවැසි නොවේ. උපන් සත්වයාට ජරා-මරණ හැර වෙනත් උරුමයක් නැත. එනිසා මෙලොව පරලොව රැකවරය සඳහා ද සියලු දුකින් එතෙරවීම සඳහා ද භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් දේශනා කොට වදාළ පරිදි ජීවිතය ගත කිරීම මේ සියලු අර්බූද සඳහා වන පැහැදිලි සහ එකම විසදුමයි.
ආහාර ගෙන යන කදක වසා සිටින මැස්සන් ඕනෑ ම වෙලාවක එය අත් හැරීමට සූදානම්ව සිටින්නක් මෙන්, තව්තිසා වැසි දෙවිවරු ද සිය දිව්‍ය විමාන ඕනෑම වෙලාවක අත් හැරීමට සූදානම් ව සිටිති. දිව්‍ය සැපයෙන් ආඪ්‍ය වූ තව්තිසා දෙවියන් ද එසේ වී නම්, ගේ දොර,යාන වාහන, මා පිය,දූ දරු නෑ හිත මිතුරන් ආදී අප වටා නිරතුරු රැදෙනා මේ හීන වූ කාමයන්හී අප කුමට නම් එල්බ සිටිය යුත්තේද? අත්හැරීමෙන් ජය ලබමින්, කාමයන් කෙරෙහි නො බැදි ශ්‍රේෂ්ඨ සිතක් ඇති කර ගැනීම පිණිස නො පමාව ම දහමේ හැසිරිය යුතු නො වන්නේ ද?
අප්පමාදේන සම්පාදේථ"
මහාමේඝ
Nessun commento:
Posta un commento